Zdrowie, medycyna

Odwiedź naszą stronę tutaj - Zapisz się - Zobacz więcej tutaj - Odwiedź teraz - Przeczytaj pełen wpis - Kliknij, aby zobaczyć więcej - Zajrzyj tutaj - Dowiedz się więcej o nas - Kliknij, aby przeczytać więcej - Więcej informacji
Poza zaburzeniami naczynioruchowymi 14 lutego 2014, Doktor No comments Poza zaburzeniami naczynioruchowymi czynnikami sprzyjającymi nadtrawieniu błony śluzowej żołądka przez sok żołądkowy są stany zapalne błony śluzowej. Niektórzy uważają, że nie ma wrzodu bez uprzedniego nieżytu żołądka. W stanach zapalnych wyzwala się histamina, która upośledza czynność błony śluzowej. Podanie histaminy psom powoduje powstanie wrzodów żołądka. Występujące po rozległych oparzeniach skóry owrzodzenia błony śluzowej żołądka są również uwarunkowane wyzwalaną w dużej ilości histaminą. Trzecim czynnikiem zmniejszającym naturalną odporność błony śluzowej na działanie pepsyny żołądkowej jest niedobór witaminy C i niedoczynność kory nadnerczy. Tym właśnie tłumaczy się okresowe występowanie choroby wrzodowej. Powszechny niedobór witaminy C w pożywieniu na wiosnę zmniejsza zdolności regeneracyjne błony śluzowej. W jesieni przyczyną wystąpienia owrzodzeń jest względna niedomoga kory nadnerczy wskutek przeciążenia dietą jarską, bogatą w potas. Następstwa choroby wrzodowej są zwykle bardzo poważne. Poza wieloma dolegliwościami, jak: bóle, zaburzenia łaknienia, trawienia i inne, choroba wrzodowa może prowadzić do szeregu powikłań, a zwłaszcza przedziurawienia ściany żołądka, krwotoków i zrakowacenia. Następstwem przedziurawienia ściany żołądka przez wrzód jest zapalenie otrzewnej. Krwotoki mogą wystąpić po strawieniu ściany naczynia w dnie owrzodzenia często są one tak gwałtowne, że kończą się śmiercią. Wytwo-rzenie się raka na podłożu starego wrzodu nie jest bynajmniej sprawą rzadką. Czynnikiem sprzyjającym są ciągłe próby odro- stowe i stały czynnik drażniący, jakim jest sok żołądkowy. Poza zaparciem hipokinetycznym 16 lutego 2014, Doktor No comments Poza zaparciem hipokinetycznym (atonicznym) wyróżniamy również zaparcie hiperkinetyczne (spastyczne). Silne skurcze okrężne mięśniówki jelit mogą upośledzać przesuwanie się treści pokarmowej i prowadzić do zaparcia. Zaparcia są przyczyną szeregu poważnych niekiedy zaburzeń. Zaleganie treści jelitowej sprzyja rozwojowi drobnoustrojów. Wzmagają się procesy gnilne, co prowadzi do samozatrucia jelitowego. Złe samopoczucie, bóle głowy, brak apetytu – dolegliwości częste u cierpiących na zaparcia – są następstwem samozatrucia. Gromadzące się równocześnie gazy wywołują bębnicę. Preparata bezpośredni 2 sierpnia 2014, Doktor No comments Wykazaliśmy korelację statystycznie znamienną między inwazją T. tenax a wy-stępowaniem u ludzi zmian błony śluzowej jamy ustnej i chorób przyzębia oraz zapaleń języka (Kurnatowska, A. J. Kurnatowska). Wcześniej opisywano występowanie tego pierwotniaka w przewlekłych zapaleniach błony śluzowej jamy ustnej, zatok przynosowych lub migdałków oraz u osób z zaawansowaną próchnicą zębów. Wykrywano również rzęsistki w treści rozstrzeni oskrzeli, ropni płuc i w wysięku opłucnej w wielu przypadkach jednak nie udowodniono, że była to inwazja rzęsistka policzkowego. Badając skład ontocenozy jamy ustnej, najczęściej stwierdzaliśmy oprócz rzęsistka policzkowego ziarniaki Gram-dodatnie (dwoinki, paciorkowce i in.) oraz u połowy osób z inwazją T. tenax – grzyby drożdżopodobne z rodzajów Cancli- cla i Rhodotonda (ponad 20 gatunków). Ostatnio wykazaliśmy u osób z rzęsistko- wicą jamy ustnej powikłaną grzybicą obniżenie stężenia immunoglobuliny klasy A w ślinie. Wykrywanie. W preparatach bezpośrednich (w kropli zwykłej lub wiszącej 0,9% roztworu chlorku sodu) z zeskrobin błony śluzowej policzka, dziąseł lub przestrzeni międzyzębowych, ocenianych najlepiej w mikroskopie fazowo-kontras- towym, widoczne są owalne, nieco większe od krwinki białej pierwotniaki, poruszające się ruchem drgającym za pomocą wici w ciemnym polu widzenia widoczne ruchliwe świecące twory. W preparatach utrwalonych alkoholem metylowym, barwionych barwnikiem Giemsy, spotyka się różnokształtne komórki pierwotniaków z niebiesko zabarwioną cytoplazmą i czerwonym ekscentrycznie umieszczonym jądrem, skupieniem ciałek podstawowych, wici i aksostylem.