Zdrowie, medycyna

Przeczytaj dalej tutaj - Kliknij, aby dowiedzieć się więcej - Przejdź tutaj, aby dowiedzieć się więcej - Dowiedz się więcej o nas - Zobacz pełen tekst tutaj - Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej - Dowiedz się więcej tutaj - Zobacz teraz - Dowiedz się więcej tutaj - Kliknij tutaj
Opistorchoza 12 lipca 2014, Doktor No comments Do zarażenia dochodzi po spożyciu surowych ryb zawierających metacerkarie, które w żołądku człowieka ulegają ekscystacji. Młode przywry wędrują z dwunastnicy do wątroby przez przewód żółciowy wspólny, powodując jego rozszerzenie i rozrost nabłonka noszącego cechy brodawczaka, gruczolaka lub nawet raka (istnieje zbieżność z zarażeniem tą przywrą a rakiem nabłonka przewodów żółciowych – cholangiokarcinoma). W wątrobie osiąga dojrzałość płciową po upływie 12-28 dni. Chorobotwórczość. Opistorchoza (opisthorcliosis) przebiega z bólami brzucha, wzdęciami, powiększeniem wątroby, zapaleniem dróg żółciowych, przewlekłym za-paleniem pęcherzyka żółciowego, kamicą pęcherzykową, a niekiedy żółtaczką me-chaniczną oraz ogólnym osłabieniem. Wykrywanie. Rozpoznanie opiera się na wykryciu jaj w kale lub treści dwunast-nicy. Zwalczanie. W profilaktyce zarażeń przywrą kocią należy uwzględnić niszczenie żywicieli pośrednich oraz niespożywanie surowych, nie dogotowanych lub nie-dostatecznie uwędzonych ryb. W leczeniu stosuje się prazykwantel (Cesol, dzieci >4 rż. i dorośli w pojedynczej dawce 25 mg/kg mc. w inwazji jelitowej, natomiast dla pozostałych postaci 3 x dz. przez 2 kolejne dni), niklozamid (Yomesan, 2 g jednorazowo) lub dehydroemetynę (Dehydroemetine, 1 mg/kg mc. przez 10-15 dni) patrz F. hepatica. Badanie kontrolne przeprowadza się w 1 mies. po leczeniu. Clonorchis sinensis (Cobbold, 1875) Looss, 1907 – Przywra chińska Występowanie. Przywra pasożytująca w drogach żółciowych człowieka, kota, psa i innych ssaków mięsożernych. Rozmieszczenie geograficzne ogranicza się do południowo-wschodniej Azji (Korea, Japonia, Chiny, Wietnam). Inwazje notowane w innych krajach, np. na Wyspach Hawajskich, spowodowane są importem ryb za-rażonych w endemicznych ogniskach. Ocenia się, że ok. 20 min ludzi zarażonych jest tym pasożytem. Budowa i rozwój. Postać dojrzała ma wymiary 10-25 mm x 3-5 mm, duże roz-gałęzione jądra i lekko płatowaty jajnik. Pierwszymi żywicielami pośrednimi są ślimaki: Parąfossalurits striatulus, Bitli- nus fuchsiamts, Alocinma longicornis. Cerkarie w wodzie wnikają do licznych gatunków ryb – drugich żywicieli pośrednich (34 gatunki ryb z czterech rodzin: Cypri- nidae, Gobiidae, Anabantidae i Salmonidae). Człowiek zaraża się po spożyciu surowej, nie dogotowanej lub źle uwędzonej ryby zawierającej metacerkarie, które w dwunastnicy ekscystują i wnikają przez przewód żółciowy wspólny do wątroby, wywołując odpowiedź zapalną w nabłonku przewodów jako wynik mechanicznego podrażnienia i wpływu toksycznych produktów wytwarzanych przez przywrę. Oprócz presoreceptorów 12 marca 2014, Doktor No comments Za pośrednictwem układu wegetatywnego następuje rozszerzenie naczyń krwionośnych i zahamowanie czynności serca, co powoduje obniżenie ciśnienia krwi. Obniżenie ciśnienia w tętnicy głównej i szyjnej powoduje pobudzenie ośrodka naczynioruchowego, wzrost napięcia układu współczulnego, skurcz naczyń, pobudzenie czynności serca, a w następstwie powrót ciśnienia krwi do normy. Oprócz presoreceptorów w regulacji ciśnienia krwi biorą udział tzw. chemoreceptory – zakończenia czuciowe wrażliwe na skład chemiczny krwi. Znajdują się one w zatoce szyjnej, gdzie tworzą tzw. kłębek szyjny (glomus caroticum). Są one wrażliwe na stężenie C02 we krwi oraz na niedotlenienie. Wzrost stężenia C02 lub niedotlenienie powoduje pobudzenie ośrodka naczynioruchowego, sympatykotonię, wzrost ciśnienia krwi i pobudzenie czynności serca. Chemoreceptory biorą również udział w regulacji oddychania.